موضوع :استفاده از عنوان تجاری  یکسان با تقلب در فعالیت تجاری مشابه

حقایق پرونده :

•   پدر خواهان john burgess    قبل از سال 1800 به عنوان مبدع و اولین تولید کننده اسانس ماهی آنچوی به تجارت محصول خود تحت عنوان burgess essence anchovies of 107 strand ‌ می پرداخته است.
•     خوهان در سال 1800 به عنوان شریک تجاری پدرش وارد تجارت مذکور گردیده و از آن پس تجارت را تحت عنوان  john burgess & son    ادامه دادند.
•     طبق توافق تجاری میان خواهان و پدرش هر کدام بعد از مرگ دیگری مجاز به ادامه تجارت مذکور تحت همان عنوان می باشد.
•   خواهان بعد از مرگ پدرش به نحو انحصاری به تولید و فروش اسانس ماهی آنچوی  در همان محل و تحت همان عنوان ادامه می دهد.
•   خوانده William harding burgess   ( پسر خواهان ) به عنوان دستیار خواهان در تجارت مذکور استخدام شده وحقوق دریافت می کرده است
•   خوانده در سال 1852 اقدام به تاسیس محلی مشابه محل تجاری خواهان نموده و شروع به تولید و فروش کالا هایی مشابه با خواهان می نماید. 
• خوانده محل تجاری اش را w. h . burgess , late of 107 strand   نام گذاری کرده و محصولاتش را  تحت همین عنوان به فروش می رساند (خوانده از عبارت late  با سایز کوچکتر و به زبان آلمانی به طوری که کمتر جلب توجه  کند استفاده می کرده است).
•  خواهان  مدعی است عنوان burgess essence anchovies ‌ تنها توسط  وی و پدرش ونه هیچ شخص دیگری استفاده می شده است و نشانه دهنده این است که محصولات تحت این عنوان  ,توسط آنها تولید شده  و خود را مالک عنوان مذکور می داند و استفاده شخص دیگر را (حتی در صورتی که  نامی مشابه نشان تجاری وی داشته باشد) گمراه کردن خریداران می داند.

استدلال دادگاه :

•  در شرایطی که شخصی کالای دیگری با تقلب به اسم خودش می فروشد از اقدام وی جلوگیری مگردد زیرا مدت ها قبل شخص دیگری این کالای مشابه را می فروخته است.
•    اما در اینجا خوانده تقلبی انجام نداده  او تجارت مشابه تجارت پدرش انجام می داده ( تولید و فروش اسانس ماهی آنچوی ) و تولید وفروش محصول مذکور امتیاز انحصاری خواهان نیست .
•  خوانده  از نام خود در تجارتش که مشابه نام پدرش می باشد استفاده نموده و نباید او را از استفاده از نام خود منع کرد.
•    دادگاه استدلال می کند شهرتی که طی سالهای طولانی  برای  burgess essence anchovies به وجود آمده هیچ حق انحصاری برای خواهان ایجاد نمی کند.

حکم دادگاه :

دادگاه خوانده را از استفاده از عبارت   late of 107 strand منع می کند اما خوانده را از استفاده از نام خود (نام خواهان ) درتجارتش منع نمی کند و دعوای خواهان را در این مورد رد می کند (چنین دعوی را قابل طرح نمی داند )

مبنای حکم :

با توجه به رأی دادگاه شهرت و مدت استفاده هیچ حق ایجابی برای خواهان ایجاد نمی کند و مالکیت انحصاری بر نام تجاری ندارد.